ای تو نکرده جز جفا آن چه نکرده ای بکن

تیغ بکش به خون ما آن چه نکرده ای بکن

ای زده عقل و راه دین خواهی اگر متاع جان

بی خبر از درم درا آن چه نکرده ای بکن

چند به منتم کشی کز ستمت نکشته ام

ای ستمت به از وفا آن چه نکرده ای بکن

ای که ربوده ای به رخ صد دل و مایلی بدین

عقدهٔ زلف برگشا آن چه نکرده ای بکن

ای که نبوده بر درت مثل من از جفا کشان

میروم این زمان بیا آن چه نکرده ای بکن

ای نه نموده روی مه برده هزار دل ز ره

روی به محتشم نما آن چه نکرده ای بکن